Dag 09 Pompei-San Lucido (Paola (280km)

Gisterenavond Lasanja gegeten. Ik had 2 stukken en vond ze zo lekker dat ik nog een dubbele portie bestelde. De ober keek me verbaast aan en vroeg of ik dat zeker wist ! Natuurlijk zei ik. Thuis eet ik ook altijd 4 flinke stukken. Daarna weer een, inmiddels standaard na het eten, ijsje en als afzakker een Baco.

Na de Geschiedenisles van Dirk gisteren nu weer een normaal verslag door mij:

Vanmorgen nog even lastig uit de parkeergarage van het hotel kunnen komen. Van 2 kanten uit werden er gisterenavond nog auto’s voor en achter ons geparkeerd. Ik 2x onze beide motoren moeten draaien alvorens eruit te kunnen. Dus de dagelijkse portie ochtendgymnastiek alweer gehad.
Dan rijden we weer de stad uit en schieten de A3 op richting het zuiden. Bij een tankstation parkeer ik de motor tussen enkele pionnen en dat terwijl de politie daar net achter staat. De agenten zeggen niets (hebben het te druk met buurten en hun nieuwe I-pad) en ik laat de motor dan ook mooi staan. Dan ziet Dirk een takelwagen aankomen en zegt “die komen voor jou motor” Mooi niet dus. Niks aan het handje en na even wat gedronken te hebben kunnen we weer verder. In de verte boven de hoge bergen ziet het er dreigend donker uit. Toch blijft het bij dreigen en vervolgen we de weg. Het is alweer 30 grC. Net nadat we bordje Calabri hebben gehad (meest zuidelijke provincie) gaan we van de snelweg af en vervolgen de zeer mooie weg langs de kust naar beneden. Onderweg nog een fruithapje. Daarna nog een stukje rijden, dan even zoeken door kuren van Dirk zijn Navi en dan zijn we alweer vroeg op de eindbestemming Hotel Cliche in San Lucido aan de Tyrrheense kust. Het is nog maar 14:15uur. Dirk en Leny nemen een Biertje en ik moet het bij Aqua houden omdat ik nog even wil gaan rijden. Heb nog niet genoeg km gehad vandaag!
De vriendelijke jonge eigenaar van het hotel vraagt waarom we een 2 en een 3 pers kamer hebben geboekt terwijl we maar met z’n 4-en zijn? Ik zeg dat op internet stond dat er nog maar 1x een twee pers kamer te boeken was. Hij zegt, klopt niet ik heb er nog wel meer hoor. Doe maar dan. Als we dan op onze kamers komen zijn we helemaal verbaast. Dirk en Leny hebben een 3 en wij zelfs een hele grote 4 persoons kamer. Wij snappen het ook niet meer maar dat hebben we hier wel vaker.

Om 16:00 uur ga ik dan ook alleen op pad. Ik neem de motor mee en probeer bij de kust te komen. Deze ligt in vogelvlucht op 1 km afstand. Toch doe ik daar nog `meer als een kwartier over. Ik moet van de grote weg af door het kleine, op een zeer schuine helling van wel 20gr gebouwd dorp naar beneden zien te komen. 3x loopt het weggetje dood en moet ik draaien en dan bereik ik uiteindelijk de kust. Maar goed dat Dirk niet is meegereden. Die had het Spaans…Eh Italiaans benauwt gekregen. Ik heb daar een mooi stukje privéstrand gevonden en geniet 2 uurtjes van de brandende zon. Dan zoek ik weer een weggetje terug omhoog om uiteindelijk uit te komen bij het hotel alwaar Mieke mij al op zit te wachten op het terras. In de douche spoel ik zo’n halve kilo strandzand van me af en ga ook dan naar beneden voor een heerlijk Italiaans biertje. We maken gebruik van het restaurant in het hotel en gaan daarna met een vol gevoel terug naar de kamer. Italianen eten trouwens pas erg laat; meeste restaurants openen pas om 20:00 of sommige zelfs om 21:00uur.

Morgen een laatste stukje tot aan de Ferry alvorens we Sicilië gaan verkennen. Voor we de boot opgaan heb ik nog een overnachting geboekt 500m vanaf de veerboot aanlegplaats. Tot morgen Marjo.