Dag 20 Romano d’Ezzelino - Saas (CH) (306 km)

Eindelijk weer een berichtje van ons, hadden een paar dagen geen internet dus hier nu dan het verslag van dag 20

Vanmorgen tijdens het onbijt horen we dat Marjo zijn MP3 speler en USB stick heeft terug gevonden. Enige discussie vindt plaats waarop Marjo zegt “Mieke jij heb altijd gelijk”. Van verbazing viel ik bijna van mijn stoel en bevestigd aan Mieke dat ik dit zal vast leggen, kan ze er altijd op terug komen. Meld meteen dat aan het eind van deze rit ons nog een verrassing te verwachten valt, gezien Truus de GPS een regel geeft van veerboot. Ik snap dat niet in de bergen. We zien dus wel. We gaan an route, de temperatuur is naar Hollandse waarden, dus extra trui aan. Het begin van de rit was een mooie weg door de Dolomieten, wat een inpossante bergen. Dit maakt indruk. Na 86 km de A 22 op, richting Brenner pas dus Oosterijk, bij een drinkstop meld ik dat we 10 km verder de A22 verlaten en dan richting Zwitserland gaan. Ik dacht al zei Marjo, Dirk zijn Truus stuurt ons naar Oosterijk. Vraag meteen of we vooraf moeten tanken gezien de aanstaande bergrit, doen we wel in Zwitserland zegt Marjo. Is de benzine goedkoper. Zo gezegd zo gedaan. We verlaten de A22 en beginnen aan een zeer mooie bergrit, in de dorpjes die we passeren moet je goed opletten soms kan eer maar één auto door het straatje en moet je wachten tot de tegenligger is gepasseerd. Op een geven moment denk ik dat we al in Zwitserland zitten, we rijden een klein dorpje door met bazalt bestrating en door een mooie poort, is de grens dacht ik maar niemand te zien. Door rijden dus. Niet veel later de echte kleine grenspost. Twee auto’s voor ons, de bewaker staat te kletsen met waarschijnlijk een bekende en gund ons geen blik waardig. Als hij uitgepraat is mogen zonder iets te laten zien met een vriendelijk knikje doorrijden. Dan begint het mooie landschap, wat zijn de Zwitserse Alpen mooi. Veel mooier als Italie, waarom rijden wij zover als het mooiste dicht bij huis zit. Het is wel sturen geblazen maar met een auto als richtpunt voor mij gaat het helemaal goed. Dan komt verrassing, Truus meld in mijn oor “Ga aan boord veerboot” en niet veel later staan we op een treinstation. Blijkt dat we met de motor op de trein moeten om de Vereina Tunnel door te rijden. We kunnen ook omrijden, is één uur langer rijden en meer kilometers maar willen deze ervaring niet missen. De trein is net gearriveerd, het lossen duurt maar 5 minuten. De dames worden door de zeer vriendelijke stationchef naar de personen wagon begeleid. Wij krijgen instructies hoe we op de trein moeten rijden en achter een vrachtwagen op de motor moeten blijven zitten. Ik laat Marjo voorijden om te zien hoe hij de wagon oprijdt, gaat goed ik erachter aan. De vrachtwagen rijdt van achter helemaal naar voren, het past allemaal maar net. Wij ook helemaal door alle wagons naar voren gereden. Marjo pal achter de vrachtauto en ik achter Marjo. Zij poot uit en de wing in zijn achteruit gezet. De trein gaat van start, gelijk de tunnel in, stikdonker is dat, de wagons zijn open en ik krijg me toch een lading wind in mijn gezicht dat ik mijn vizier maar sluit. Gewend aan het donker staat Marjo naast zijn motor een sinasappeltje te schillen en denkt de schillen buiten de trein in de tunnel te gooien. Goed dat ik mijn vizier dicht had want de schillen vlogen mij om de oren. De trein rijdt snel en het helezaakje schudt van jewelste. De motoren blijven wel goed op zijn plaats. Na twintig minuten bereiken we het eindstation en het afrijden is ook weer een beleving. We kunnen verder, en draaien gelijk een tunnel in, Marjo en ik denken we rijden net zo hard, nu met de motor weer terug. Dat was niet het geval en na 15 kilometer en zijn we in Saas, Hotel Old Jnn beland, met een prachtig uitzicht over de Alpen, wat mooi en zeer lux, een kamer met vier bedden zelfs voor ons, kan ik mooi haasje over spelen. De kamer van Marjo en Mieke is ook groot maar slechts 2 bedden. Dus geen haasje over voor Marjo. We gaan nu aan het diner. Morgen naar Duitsland en zijn we bijna weer thuis.

Groet van Dirk en de rest van de crew.