Gad verdamme het regent. Zo op de laatste dag is dat een tegenvaller, op de onweersbui na in Genua is het verder droog geweest. Regenpakken dan maar aan en weer op route, naar huis dus. We zijn net op weg hoor ik plotseling een getoeter van jewelste achter mij, ik stop maar door de regen zie ik slecht wat er aan de hand is. Marjo loopt om zijn motor heen en beide kofferdeksels gaan open, hij is duidelijk wat aan het zoeken. Na vijf minuten kunnen we verder en bij het stoplicht hoor ik dat hij zijn telefoon aan het zoeken was en gevonden heeft, anders hadden we terug gemoeten. Niet veel later zitten we op de A8 en draai ik mee naar rechts en blijken we fout te zitten want hij gaat over in de A81 terwijl we op de A8 hadden moeten blijven. Gaan 3 km tunnel door en bij de eerstvolgende afslag draai ik terug, dus weer de tunnel door terug naar de A8. Bij de drinkstop 160 km verder grapte ik, “ja, ik kon geen afscheid van de tunnels nemen dus heb ik er een extra rondje bijgedaan”. Thuis zag ik de gemaakte fout, had zodra ik de A8 opdraaide, geheel rechts moeten aan houden en niet links. Nu dus 20 km extra gereden. Verder gaat het voortvarend en vooral op de A 61 is rustig en kunnen we aardig gassen. Bij de volgende stop het regenpak maar weer uit, het had ook al een hele tijd niet meer geregend. We zouden zoals gebruikelijk in Boxmeer gaan dineren.
Echter, we waren zo vroeg dat we om 14.30 uur stopte bij de Romeinse put langs de A73 en besloten, daar ook de lucht weer aardig donker werd, het diner over te slaan en spoorslag door te gaan naar Tiel. Marjo overwoog nog of hij bij Vierlingsbeek zou afslaan maar zou doorgaan tot de afslag Boxmeer om daar zijn Wing af te tanken voor een goed gemiddeld benzine verbruik. Nu dat had hij beter niet kunnen doen. Net voorbij de afslag Vierlingsbeek kwamen we in een stilstaande file terecht. Er hadden al auto’s op elkaar gezeten want die stonden in de berm alles te regelen. Wij tussen de file door maar die Hollanders gaan niet meer opzij. Heb je in Italië geen last van daar krijg je ruim baan. Dan komt de wegenwacht met zwaailicht en geringe snelheid over de vluchtstrook en wij in zijn kielzog er achter aan.
Binnen no time waren we bij de afslag Boxmeer maar helaas voor Marjo was die wegens werkzaamheden afgesloten. Hij moest toen door naar de A77 om Boxmeer te bereiken.
Na veel gezwaai en gegrijns volgen wij zonder verdere problemen onze weg en zijn we om 15.30 weer op onze vertrouwde plekje in Tiel.
Marjo zal het resumé schrijven dus dit was het dan voor mij. Het was wel vermoeiend en ik krijg moeite met het gewicht van de Wing, moet gaan nadenken wat ik verder met motorrijden ga doen. Niettemin was het een prachtige en plezierige vakantie, we hebben veel gezien en gelachen hé Trullie’s!

Groet van Dirk en de rest van de crew. Tot een andere keer.