Dag 12 Santa Flavia - Nicolosi (253 km)

We dachten dat het niet slechter kon, het tegendeel bleek waar. Het ontbijt bestond uit slechts 1 croissantje en een kopje thee. Nee, dit Villa Soles Hotel weet echt niet wat een ontbijt is. Op weg dan maar. Eerst de tanken vullen want we gaan de bergen in. Een klein stukje A20 richting Palermo, dan draaien we af de SP76 op, de bergen in. Een prachtige route waarbij wij de camera’s en foto toestellen met enige regelmaat tevoorschijn halen. Veel bochten werk en hoogte verschillen. We moesten zo’n 135 km. bergweg afleggen om aan de andere kant van Sicilië te komen. Echter na 80 km. een berg zand met rotsblokken op onze rijbaan met een bord erbij verboden in te rijden. In het Italiaans stond er nog enige uitleg bij. Wij begrepen hieruit dat er verderop iets mis was, even Truus de GPS geraadpleegd, er was geen ander weg dan terug. We besloten het er toch op te wagen en langs de zandhoop door te rijden. Ja, en na 5 kilometer hield de weg plotseling op, was 30 meter weggezakt. Aan de overkant ging hij weer verder. Je kon er wel komen via een hobbelig pad van 2 meter breed, vol kuilen en gaten. Marjo, voor niets verschrokken, zegt ik rij de motoren wel even naar de overkant. Goed zeg ik, als ik het moet doen lig ik zo op zijn kant, Mieke en ik zullen wel filmen.
Zo gezegd zo gedaan, en niet veel later had Marjo met een brede grijns de motoren aan de overzijde. Wij lopend er naar toe en konden verder rijden. Denk niet dat hier ooit een Nederlands kenteken is geweest. Nee, wie is er nou zo gek als wij? Trouwens na Rome zagen we al geen Nederlandse auto’s meer. De bergweg bleef mooi en zowaar was er later ook nog een benzine station waar wij enig vocht tot ons namen. Verder maar weer, het blijft mooi. Dit is waar we hier voor zijn. Aan het eind bij Ponte Cingue Archi de A19 op, deze moeten we 80 km afrijden, na 20 km de lunchstop, 60 km verder eraf en zitten we aan de voet van de Etna. Je kon merken dat we even de bergen uit waren want de temperatuur was inmiddels opgelopen tot 38 gr. We rijden nog 23 km door de glooiende vlakte van de Etna omhoog naar het Hotel en arriveren daar om 14.15 uur. Een prachtig Hotel aan de voet van de Etna waar wij na de toch wel inspannende rit, verkoeling zochten bij het zwembad met een biertje erbij.
Het verste punt zijn we deze dag gepasseerd en draaien nu langzaam maar zeker weer richting het Noorden. Vanavond blijven wij in het Hotel dineren dus het bekende ritueel en morgen weer naar het vaste land.

Een groet van Dirk en de rest van de crew.