Dag11 Lanzouh-Xiahe (1e motorrit)

We staan vandaag heel vroeg op (5:30) en om 7:00 uur zitten we op de motor en rijden eerst naar een tankstation net buiten de stad. Nadat we getankt hebben mbv een grote theepot (je mag hier ivm brandveiligheid een motor niet met de slang tanken in de buurt van de pomp) ?? Dan willen we verder gaan rijden, maar Jan ziet dat Theo al een slappe band heeft. We hebben een volgwagen met 2 Chauffeurs en een monteur bij ons en binnen 5 minuten zit er een nieuw achterwiel in de motor en gaan we beginnen aan een behoorlijk zware rit van 250km !

Na een kleine 16 km gaan we via een onverharde weg de 1e bergen in (de volgwagen moet nu omrijden) maar al na een kwartier krijgen we onze 1e echte hindernis. Er staat een grote graafmachine midden op de smalle weg die bezig is om hele grote gaten in de weg te maken. Daar komen we nooit door, zegt Mieke. Maar de arm van de kraan gaat opzij en een voor een krijgen we onze vuurdoop. Mieke loopt het stukje, want het is een gat van 5m diep waar we door moeten. We komen er alle redelijk goed door en rijden weer verder.
Na een half uurtje rijden kunnen we weer niet verder: de weg houdt gewoon op en we kijken in een diep ravijn. Volgens een werker moeten we weer helemaal terug; weer langs de grote kraan die het gat inmiddels nog dieper heeft gemaakt. Hij gaat met z'n schep aan de arm over de grond en maakt het een klein beetje vlak. Maar de grond is nu heel zacht. Weer gaat het goed en kunnen we onze weg vervolgen. We zijn inmiddels zo'n 2,5 uur onderweg en hebben nog geen 25 km afgelegd; dit word een zware lange dag !

We krijgen nog 100km onverhard; gelukkig heeft Mieke achterop een binnenbandje van een kruiwagenwiel onder haar kont en dat zit erg aangenaam. Daarna wordt de weg beter (hard) en kan de gem. snelheid omhoog. We stoppen om te lunchen in een moslimdorp. Hier naar de wc gaan is niet echt fijn. Het is buiten in een hokje: een betonnen plaat met 5 gaten; je kunt er een uitkiezen en de poep valt 2m naar beneden op de grond. Er lopen overal beestjes en je ziet ontlasting van de laatste 2 maanden liggen ! En daar moet je ook nog voor betalen !

We rijden verder en stoppen bij de eertste Nomadenstam langs de weg. We worden hartelijk ontvangen en de hele stam staat om ons heen en bekijken ons met onze dikke motoren (225cc is hier als in Europa een Goldwing)
Wij maken foto's van hen en met handen en voeten proberen we te converseren. Ze spreken bijna geen Chinees omdat we inmiddels al in het Tibetaanse gedeelte van China zitten. Huib heeft het hier dus ook moeilijk ondanks zijn Chinese opleiding.
Na ook nog wat foto's en film gemaakt te hebben (ook in de hun tenten) gaat 't weer verder. We krijgen een flinks onweersbui en zelfs met een regpak aan werden we nog nat. Ook is het inmiddels een flinks stuk koeler en hebben de trui onder onze motorjas aangedaan. We zitten al op zo'n 2500km hoogte.

Als we om 18:00uur aankomen bij ons hotel in Xiahe hebben we 11uur op de motor gezeten!
We parkeren de motoren achter het hotel maar deze parkeerplaats blijkt niet bij het hotel te horen en de parkeerwachter wil geld zien op het moment dat we er weer af willen rijden. Hij houd de ketting van de uitgang met nog een paar knechtjes hermetisch afgesloten. Als Rob, Theo en ik, zei de gek, van de motor afstappen en (met een boze blik op ons gezicht) op de mannetjes af lopen is de ketting zo los ! Rob is portier bij een gokhal en 2 koppen groter en breder als de Chinezen dus dat werkt goed.

Na een heerlijke warme douche eten we jackvlees in een Tibetaans restaurant. Ook nemen we een paar biertjes; niet te veel want dan heb je kans op hoogteziekte en is je reis over (de enigste manier om van hoogteziekte af te komen is dalen ! En we gaan de komende dagen alleen nog maar hoger (tot wel 5000m ) !