Dag 15 en 16 298 en 230km

Dag 15 Torremare – San severo (298 km)

Als we deze morgen weg rijden vanaf ons hotel zien we onder de brug van de grote weg div. van karton en golfplaten gemaakte huisjes. Hier wonen de vele illegale Afrikanen die Italië rijk is. We komen onderweg dan ook regelmatig pikzwarte Afrikanen tegen.
Niet al te snel na het vertrek stuurt de Garmin van Dirk ons weer een verboden weg in. Dirk rijdt gewoon door en niet veel later staan we dan ook stil voor flinke blokken beton. En nu, zegt Dirk. Gewoon proberen, zeg ik en binnen no time ben ik al voorbij de blokken. Dirk heeft iets meer moeite omdat hij zijn linker voet laat staan. Maar met hulp van Mieke, Leny en mij komt ook hij er met zijn Wing doorheen. Er was aan beide zijde nog 2 cm speling !

We rijden verder door de hak (van de laars) van Italië. Onderweg komen we regelmatig puntvormig gebouwde huisjes tegen. In de stad Alberobello zien we een hele wijk van deze door Unesco beschermde trollen huisjes. Hier noemen ze het Trulli huisjes. Dan gaan we verder via de tolweg. Er zijn hier bijna geen afslagen en ook geen tankstations. Toch slaat Dirk het tankstation over ook al brand mijn lampje van de benzinemeter. Zo’n 20km later verlaten we de snelweg. Dirk wist dat we van de snelweg gingen en dacht “we tanken wel als we van de snelweg af zijn”. Helaas maar het eerst volgende tankstation, zo’n 10km verder, is een zelfservicestation met een defecte betaalautomaat. De volgende weer zo’n 10km verder is gesloten en nog eens 5km verderop is het tankstation geheel uitgestorven en groeit er al gras en struikjes tussen de betonplaten. Over 12km is er nog een roept Dirk en we rijden maar weer verder. Mieke begint zich al zorgen te maken en is bang dat ze moet gaan duwen. Gelukkig voor haar is het eerst volgende tankstation gewoon geopend maar de bediende roept dat we alleen benzine krijgen als we contant betalen. We hebben contant bij en de tank gaat weer geheel vol. Er gaat 23,69 liter bij en had nog ruim 1 liter over. Niets aan het handje dus.
Op de snelweg komt er ons een Ducati rijder voorbij. Hij ligt plat op zijn motor en rijdt zo’n 140km/h. Ik denk, weet je wat , ik ga erachteraan. Met 180 rechtop zittend rijdt ik hem met gemak voorbij. Na een kilometer of wat denk ik rustig aan doen. Ik moet wachten op Dirk en Leny. Maar als ik in de spiegel kijk zie ik Dirk al met een big smile achter me zitten. Tien km verder, als we weer lekker rustig rijden komt de Ducati rijder voorbij en zwaaien we. De Ducati rijder is niet blij mee en zwaait niet terug.


Na een broodje chorizo ham gaan we weer verder en nog geen 5km later arriveren we bij het superchique 4 sterren hotel net buiten de stad. Het is een prachtig vrij nieuw hotel met marmeren vloeren, automatische glazen deuren in de gangen, een schitterende kamer met een groot LCD scherm en super-de-luxe mooi betegeld badkamer. Je ziet toch duidelijk het verschil met een 3 sterren hotel. Volgens mij zijn we de enigste gasten. Er staan alleen een paar auto’s van het personeel. We vinden het erg jammer en hebben een beetje medelijden met de eigenaar van dit prachtige hotel. Na het inchecken lekker even ontspannen op de kamer. Om 19:00uur naar de bar voor een aperitiefje. Dirk heeft z’n nette lange broek maar weer aangedaan. Ik had hem voor de grap verteld dat dat moest. De vrouwen lachen! Als het 21:00 uur is gaan we eten in het restaurant van het hotel. We zijn dan de 1e en enige denken we maar schijn bedriegt. We zitten nog maar net aan het tafeltje in de serre als de 1e auto’s van de plaatselijke bevolking aan komen rijden. Binnen een no time staat de hele parkeer plaats vol. Iedereen is in het chique behalve ik!
De mensen eten hier erg laat er zijn er nog die om 22:45uur binnenkomen.

We krijgen een heerlijke grote steak. Ik krijg ook nog de helft van Leny en Dirk en zit weer lekker vol. Na het eten nog even een paar straffe baco’s. Als Mieke, Dirk en Leny naar bed gaan besluit ik nog even naar de buitenbar te gaan. Ik kom in contact met een Italiaans stel uit de omgeving en ze zijn erg benieuwd naar mijn verhalen. Ook de bedienden komen bij mij staan. Zonder erg is het plotsklaps 04:30uur en ik ga dan ook snel naar de kamer om nog een paar uur te slapen.
Groeten Marjo


Dag 16 San Severo - Scerne (230 km)

Gisteren avond is Marjo tot in de kleine uurtjes doorgegaan, om 03.30 ging hij naar bed, het was reuze gezellig maar ik vond het beter om 24.00 uur af te haken.
Was s’morgens dus fit, Marjo was een ander verhaal en Mieke had dus ook geen oog dicht gedaan. Maar ja we gaan verder en vertrekken al vroeg. 09.00 uur.
Het eerste stuk was een saaie rechte weg, hoewel saai?, Stonden aardig wat meisjes van plezier. Marjo moch niet toeteren, had hij gisteren maar eerder boven moeten komen.
Na 53 kilometer gaan we weer de bergen in, een mooie route doch zeer slechte bergwegen, kuilen gaten en verzakkingen te veel om op te noemen. Het vergt heel wat stuurmanskunst om met de motor de problemen te ontwijken. Halverwege de bergtour een drinkstop. Later gaan we de bergen uit en zegt Truus de GPS rechtsaf. Was een smalle weg van 2,5 m breed en zag gelijk dat die weg niet veel bereden was maar ging toch door, na 3 km onder een viaduct blijken de Italianen een vuilnisstortplaats gemaakt te hebben. Waarvoor Marjo een foto stop maakte. Weer 3 kilometer verder zou ik linksaf de Ss16 op moeten kunnen volgens Truus, nee dus, kon vroeger wel, nu was dit hermetisch afgesloten met een betonnen wal. Hier konden we beslist niet door en moest Marjo zelfs passen. Terug dan maar een stukje omrijden tijd genoeg. Hoewel de ritlengte van 211 km kort leek hebben we in de bergen er 2x zo lang over gedaan als de GPS aangaf. Bij weer een drinkstop meld ik aan Marjo dat het beter is als we die bergweggetjes de volgende dagen maar gaan overslaan want het is een complete aanslag op schokdempers en banden. Wil je een lekke band oplopen moeten we beslist zo doorgaan. Om van het activeren van mijn airbag maar te zwijgen.
Rond 15.00 uur bereiken we vermoeid het Hotel, met zwembad weliswaar. Wat is internet toch een uitkomst, dagje van te voren boeken, route aanpassen en je hoeft niet te zoeken.
We zitten aan het zwembad en Mieke haalt een paar biertjes, Marjo past die hoeft nog niet, ik zeg ruik er maar eens aan en meestal krijg je na vijf uur weer trek, dan is de kater weg.
Het hotel ligt aan de kust op 500 meter is het strand maar helaas ook een spoorbaan, op het moment dat ik dit aan het schrijven ben, zijn er al zeven sneltreinen voorbij geraasd, dat wordt wat vannacht. Morgen richting Rimini, Marjo moet nog een hotelletje boeken, ervoor of erna, maar net als zijn GPS doet zijn computer het nu ook niet meer, zou ik dan hierbij ook aan de bak moeten. Ja, met goede spullen op reis, zonder illegale software is belangrijk.
Kan ik niet tegen Marjo zeggen, die is slaap aan het inhalen.

Groet van Dirk en de rest van de crew.