Dag 11 Villa San Giovanni – Santa Flavia (234 km)

Vanmorgen al om half 8 naar de Kiosk voor het kopen van een ticket voor de veerboot. “Waar moeten we de boot op vraag ik de man” (er zijn nl meerdere rederijen). Rotonde links zegt hij. Na het ontbijt van 8:00uur de motor op en op de rotonde linksaf. Als we dan bij de voorsorteervakken van de veerboot staan vraagt een medewerker om onze tickets. “Jullie staan bij de verkeerde terminal”Je moet aan de andere kant van de stad zijn. We stappen weer op de motoren en rijden naar de andere terminal. Als we daar aankomen zien we in de verte onze boot al liggen. Er zijn geen auto’s meer te zien op de voorsorteervakken en de slagbomen zijn allemaal dicht. Een man wijst dat we er langs mogen rijden. Ik geef flink gas en rijd snel richting de boot alwaar het personeel snelle gebaren maakt. We rijden als allerlaatste de boot op en nog geen 10sec later gaat de boegdeur van het schip dicht. Pffff dat was op het nippertje want nog geen 2 minuten later vaart de boot richting Sicilië. In de verte zien we het mooie grote eiland al liggen en om 7 minuten over 9 zetten we voet aan wal (nou ja voet, in ons geval rubber).

We rijden de drukke stad Messina uit en nemen de binnenweg langs de kust. Als dit door de drukte niet echt opschiet nemen we na een uurtje de Tolweg. Een kaartje hoeven we niet te nemen. De slagboom is nl al open. We rijden nu A20 met z’n vele tunnels door de bergen. Hoe krijgen ze het gemaakt. We rijden op een gegeven moment meer onder de grond als erboven. Aangekomen aan het eind van de tolweg moet er afgerekend worden. We hebben geen kaartje en nu ? De vrouw achter het loket vraagt waar we vanaf komen; “Messina”? Nee, zeg ik 100km verderop!. Mooi niet dus en betalen maar de helft van de prijs. Maar da’s nog meer genoeg; nl €20,- voor 2 motoren. Lekker vroeg in de middag zijn we weer op het eindpunt. Een soort luxe bungalows en kunnen de motoren voor de deur parkeren. Buiten hebben we lounge bankstel en gaan daar lekker zitten. Een lief jong poesje die op een van onze oude katten lijkt (Bonita) houdt ons gezelschap. Hij is erg aanhankelijk en Mieke zou hem zo mee willen nemen. Op een gegeven moment zijn we hem kwijt en als we gaan zoeken ligt ze op het zadel van m’n motor te slapen.

We zitten nu 15km van de hoofdstad van Sicilië, Palermo aan en zijn nu ongeveer op de helft van ons reisprogramma. In vogelvlucht zo’n 1800km vanaf Tiel. Wij hebben er nu een kleine 3000 op zitten.

Om 19:00uur naar het dorp gewandeld. Achter het staton lekker gegeten en mensen bekeken. Er rijden hier veel scooters en motorscooters voorbij met jongelui erop die denken dat ze het zijn. Er rijdt zelfs een sport invalide wagentje rond met een jonge gast. Nadat we ze allemaal een keer of 3 voorbij hebben zien komen besluiten we terug te lopen naar ons appartementje. Daar nemen we nog een afzakkertje en geven het uitgehongerde poesje, dat al op ons lag te wachten, een lekker stukje vlees dat we over hadden van ons avondeten. Nu is zij helemaal ons vriendje en wil zelfs mee naar onze kamer. Dat doen we nog maar niet maar ik zou haar toch graag mee hebben genomen naar Nederland. Ik heb dan ook nog een nacht om erover na te denken.

Tot morgen Marjo, Mieke, Dirk, Leny en het poesje