Dag 11 Vilnius (LT) – Kolno (PL)

Hier weer een verslag van Ans, niet omdat ik dat graag wil maar meer omdat ik het moet van de crew. Vanaf Vilnius weer op pad richting voor mij onbekend en eigenlijk maakt me het ook geen bal uit waar we naar toe gaan want ik geniet toch wel van de heerlijke route. Wat me wel opvalt zijn de ontzettend lange en stille wegen in Litouwen, werkelijk niks te zien als kilometers bos, bos en bos. Hier en daar zie je langs de weg een autootje staan of een man of vrouw op een stoeltje zitten die probeert zijn zelfgeplukte paddenstoelen en bosvruchten aan de man te brengen. Wat ik wel bemerk is dat de mannen er toch behoorlijk het gas op hebben.
Het schiet dus wel lekker op. Onderweg maken we even wat tijd om wat filmpjes op te nemen en daarna verder totdat we ineens in een dorpje afdraaien en plots stonden we voor een groot park wat vol stond met beelden. Genaamd Gruto parkas. Eigenlijk een beetje lijkend op het oorlogsmuseum in Overloon. Het waren allemaal beelden van de tijd van de onderdrukking van de Litouwense bevolking door de russen. De beelden die daar zorgvuldig bewaard zijn gebleven zijn vooral beelden die voor de onafhankelijkheid de grotere plaatsen sierden van de dictators vooral
Stalin, Lenin en nog meer van die klootzakken. Als je dit ziet zie je toch hoe deze grootkoppen zich verreikten en grote standbeelden van zichzelf lieten gieten uit brons.
Maar goed dat al deze beelden na de onafhankelijkheid van hun sokkels zijn getrokken, maar ook wel goed dat ze toch op deze manier bewaard zijn gebleven en dat het nageslacht weet hoe hun voorouders zijn onderdrukt door deze vreselijke dictators. Genoeg hierover, nu nog even de laatste Litouwense valuta opmaken aan een soepje en weer op weg richting Polen.
De overschrijding van de Poolse grens was nauwelijks merkbaar en ik begreep dan ook waarom mijn chauffeur me er op attendeerde even de camera aan te zetten en een paar honderd meter te filmen. Het bleek dus dat we inmiddels de Poolse grens gepasseerd waren.
Nog even het gas er flink op en dan wordt het inmiddels tijd om aan ons onderkomen voor de nacht te gaan kijken. De eerste plaats die we aandeden bleek totaal niet geschikt en zelfs de slaapkamers liggend aan een grote doorgaande weg waar de hele nacht de Russische en litouwense vrachtwagens voorbij denderen. Dus volgens Marjo een twintigtal kilometers verder op en daar proberen we het nog maar eens. In het dorpje dat we aandeden bleek niks geen overnachting mogelijk en zelfs tanken konden we niet op de pinpas. Wel was de vriendelijken vrouwelijke pompbediende bereid ons op weg te helpen en door de hulp van een engels sprekende plaatsgenoot werden we doorgestuurd naar het volgende dorp Kolna wat ongeveer 16 km verder op lag.
In dit Dorp aangekomen reed Marjo de daar controlerende politie voorbij maar Mat stopte bij de agenten, die juist bezig waren een automobilist te bekeuren, en vroeg hen naar een hotel.
Marjo was een eind verder weer gekeerd en zag dat Mat bij de politie stond en besloot het maar op een afstand te bekijken omdat hij van mening was dat Mat een bekeuring aan zijn broek had. Hij dacht zoek het maar uit tenslotte heb ik de poolse slotties in mijn zak en zoek het maar lekker uit. Het leek echter valse schijn en moest Mat heel even wachten totdat de automobilist zijn verdiende bekeuring op zak had en kon daarna voorgereden door de vriendelijke agenten rustig achter de politieauto aanrijden op weg naar het hotel.
De inschatting van de agenten was iets verkeerd want ze brachten ons naar een oud krakkemikkig hotelletje . Schijnbaar hebben ze gedacht die arme Hollandse motorrijders moeten beslist iets goedkoops voor de nacht. Niet dus en ongeveer vijf honderd meter verder op vonden we zelf een beter hotel dat aan al onze wensen voldeed. Zelfs de motoren konden achter slot worden geparkeerd. Hier komen we de nacht wel door en de rest vanhet verhaal hoor je morgen weer van een van ons.
Dit was mijn verslag voor vandaag en doe iedereen die ons volgt op Marjo zijn site de groeten van ons maar vooral van de schrijfster van dit verhaal. Ans