Dag 7 Xian

Na slecht geslapen te hebben om 06:20uur met de trein gerriveerd in Xian. Een kleinere stad als Peking maar toch nog zo'n 8 Miljoen inwoners. We werden opgewacht buiten het station door een plaatselijke gids die we konden herkennen aan het bordje in haar hand met daarop "Marjo Arts from holland" Het was weer een zeer spontaan meisje van 22 jaar en haar naam is Ji Jenny (in china staan voor en achternaam altijd andersom). Het hotel zat gelukkig net langs het station en de dragers brachten onze zware reistassen tot in het hotel.

Om 8:30 uur met een busje met airco naar de belangrijkste toeristische attraktie van China: het terracotta leger. Dit is een in de jaren 70 opgegraven leger gemaakt door de keizer van destijds en ze zijn van klei en is gevonden door een of andere boer die aan het ploegen was ! Het zijn honderden soldaten met een schaal van 1 op 1 en elke soldaat is precies zo nagemaakt als dat de echte soldaat er destijds heeft uitgezien. De man die ze gevonden heeft leeft nog steeds en zit elke dag met een pijp in de mond in een van de gebouwen trots te poseren (helaas mag je van hem geen foto maken) Alleen wij wel !

Na het eten gaan we een zijdefabriek bezoeken en wordt ons nog geprobeerd wat zijde spullen te verkopen maar niemand heeft intresse.

Een medicijnen markt die we gaan bezoeken daarna blijkt een luxe appotheek te zijn. We krijgen uitleg over diverse wondermiddeltjes en weer is er niemand van onze goep die iets wil kopen. En daar heeft de presentatrice
zichzelf tijdens haar demonstratie ook nog flink voor verbrand !

We horen van Jenny dat er een vergissing is gemaakt en dat we eigenlijk geen overnachting zouden hebben in Xian. maar de organisatie wil het goed maken zegt dat we in plaats van met de trein nu met het vliegtuig naar lanzhou gaan. En we krijgen dus wel een overnachting.

Nadat ik een tijdje met Jenny zit te praten kom ik erchter dat er een theater show is die we in Pekig al hadden willen gaan bekijken en waar niemand ons mee kon helpen. Dat klopt vertelde Jenny want dat is alleen maar in Xian.

Afgesproken dat we daar s'avonds naar toe wilden gaan. Jenny zou de reservering regelen. Wij alweer blij.

Om 15:30 nog een fietstocht gemaakt over de grootste stadsmuur in heel west China. Wat een muur ! Deze is 14 km lang en er komt geen eind aan. Het is een rechthoek en daarom komen we na 70min. gefietst te hebben weer aan op het punt waar we gestart zijn. Onderweg maken we veel foto's van arme sloppenwijken en andere bezienswaardigheden. Patrick had een keer of 4 de ketting eraf maar verder is het goed gegaan.

'S avonds gaan we in redelijk nette kleren naar de afgesproken Show, genaamd: "The glory of Tang Dynasty" We worden ontvangen in een gegantisch chique theater en iedereen is in gala, behalve wij !
****Type deze show maar eens in in google of You tube site en als je niets kunt vinden dan kun je ook nog "one thausend hands" proberen!

Bij het arrangement hoorde ook een Diner en we hebben dan ook heerlijk zitten smullen. Een pilsje was hier wel 10x zo duur als op straat: Eur2,50 voor een halve liter. Maar voor ons is dit natuurlijk nog niets maar voor een Chinees is het omgerekend wel zo'n Eur 15,- per fles. Er werd dan ook niet hard gedronken door de meeste Chinezen, alleen wij bestelde maar en daardoor keek iedereen ons ook aan !

Net voor de show kwam Jenny met een slechte mededeling dat de reis naar Lanzhou toch niet met het vliegtuig maar gewoon weer met de trein zou plaats vinden !

Jammer dan, maar helaas.

Na de geweldige show die ging over het keizerrijk van destijds met veel dans, muziek, acrobatiek en vooral prachtige klederdrachten zijn we in de stad nog een laatste pilsje gaan nuttigen. We zitten op een terras ergens achteraf in een klein straatje en zien een rat langs de muur naar boven kruipen. Ben helaas net te laat met mijn fotocamera.

Ook hebben we afscheid moeten nemen van Jenny, morgen moeten we ons alleen redden en alleen op de trein zien te komen. De kaartjes krijgen we morgenvroeg om 9:00uur als het goed is ???

Aangekomen bij het hotel blijkt er geen stroom meer te zijn en worden we met kaarsjes naar de onze kamer op de 7e verdieping gebracht. Noodverlichting kennen ze in dit hotel blijkbaar niet !

See You M&M